எது முக்கியம்?

ஊடகங்களில் இப்போதைய தலைப்பு செய்திகள்

ராக்கி சாவந்த் தனது மணமகனை(?) தேர்ந்தெடுத்தார்.

பாகிஸ்தானுடனான கூட்டறிக்கையின் மீது பாராளுமன்ற விவாதம்.

இந்திய கிரிக்கெட் வீரர்கள் போதை மருந்து சோதனைக்கு உட்படுத்துவது குறித்து சர்வதேச கிரிக்கெட் கவுன்சிலுடன் இந்திய கிரிக்கெட் வாரியம் மோதல்.

பெங்களூரில் திருவள்ளுவர் சிலை திறப்பு குறித்து கன்னட அமைப்புகளுடன் கர்நாடக அரசு பேச்சுவார்த்தை

மேற்சொன்ன செய்திகள் பற்றிய காரசாரமான விவாதங்களும் சூடான கருத்துக்களும் ஊடகங்களின் முழுநேரத்தையும் பிடித்துக் கொண்டுள்ளன.

ஆனால் இன்னும் சில முக்கிய செய்திகள் பற்றி தகவல் தெரிவிக்கும் கடமையுடன் மட்டும் ஊடகங்கள் நிறுத்திக் கொண்டன. அந்த விஷயங்களில் மேற்கொண்டு அதிகம் நகரவே இல்லை.

அவற்றில் சில இங்கே.

அண்ணன் தம்பி அம்பானிகள் வழக்கில் மத்திய அரசு அண்ணனுக்கு சாதகமாக நடந்து கொண்டதாக தம்பியின் குற்றச்சாட்டுக்கு மத்திய அமைச்சர் பதில் அளித்தது.

இலங்கைக்கு சென்று சக்தி அம்மா தமிழர்களுக்கு உதவிப் பொருட்கள் அளித்தது.

முதல் பிரச்சினைக்கு வருவோம்.

அரசியல்வாதிகளை பற்றி (அவர் பிரதம மந்திரியாக இருந்தாலும் சரி அல்லது லோக்கல் கவுன்சிலராக இருந்தாலும் சரி) குற்றச்சாட்டுக்களை அள்ளி தெளிக்கும் ஊடகங்கள் தொழில் அதிபர்கள் விஷயத்தில் மிக மென்மையான போக்கையே கடைபிடிக்கின்றன. இத்தனைக்கும் முகேஷ் மீதும் பெட்ரோலிய மந்திரி மீதும் அனில் வீசிய குற்றச்சாட்டுக்கள் சாதாரணமானவை அல்ல.

இந்த பிரச்சினை ஒவ்வொரு இந்தியனும் சம்பந்தப் பட்டது. ஒவ்வொரு இந்தியனுக்கும் சொந்தமான இந்த நாட்டின் மண்ணில் இருந்து எடுக்கப் பட்ட எரிவாயுவை நம் நாட்டினருக்கே உலக சந்தைகளின் விலையை விட பன்மடங்கு அளவுக்கு அதுவும் டாலர் கணக்கில் விற்பனை செய்ய அனுமதித்தது ஏன் என்று விளக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் மத்திய அரசு உள்ளது.

இந்த குற்றச்சாட்டுக்கள் மீதான நடவடிக்கை, உங்களுடைய மற்றும் என்னுடைய மாதாந்திர மின்சார பில்லையே மாற்றக் கூடியது. இன்று இந்தியாவில்
அன்றாட நிகழ்வாகிவிட்ட மின்வெட்டை ஓரளவுக்கேனும் தவிர்க்க கூடியது.

இந்த விவகாரத்தில் ஒரு வலுவான பொதுக்கருத்து உருவாகும் பட்சத்தில் இந்த ஒப்பந்தத்தையே மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கும் என்றாலும் கூட, அது நாட்டின் எரிசக்தி தேவையை பெரிய அளவில் நிர்ணயிக்க கூடியது என்றாலும் கூட இவ்விவகாரத்தில் ரிலையன்ஸ் சம்பத்தப் பட்டிருப்பதாலோ என்னவோ தெரிய வில்லை. ஊடகங்களில் இதைப் பற்றிய விவாதங்கள் ஏதும் அதிகம் தென்பட வில்லை.

இத்தனைக்கும் குற்றம் சாட்டியவர் ஏதோ சாதாரணமானவரில்லை. அவர் குற்றம் சாட்டிய இடம் கூட சாதாரணமானதில்லை (முதலீட்டாளர்களின் பொதுக் கூட்டம் - அவர் மீது சட்டரீதியான பொறுப்புக்களை சுமத்தும் இடம்) என்று தெரிந்திருந்தாலும் கூட ஜனநாயகத்தின் முக்கிய தூணாகிய ஊடகம் இந்த விவகாரத்தை பெருமளவு கண்டுகொள்ளாமலேயே போனது.

சொல்லப் போனால், ஜாதிக் கட்சியாக ஊடகங்களால் முன்னிறுத்தப் படுகிற சமாஜ்வாதி கட்சி பாராளுமன்ற நடவடிக்கைகளை இந்த பிரச்சினையை காரணம் காட்டி தடுத்தது என்றோ அண்ணன் தம்பிகள் விஷயத்தில் அரசு தலையிட முடியாது என்று மந்திரி கூறியதை முன்வைத்தோ இந்த பிரச்சினையை ஊடகங்கள் கை விரித்து விட்டன.

மற்றொரு முக்கிய செய்தி, சக்தி அம்மா அவர்கள் தனி ஹெலிகாப்டரில் இலங்கை நாட்டில் உள்ள வவுனியா மாவட்டத்தில் உள்ள தமிழர் முகாமுக்கு சென்று உதவிப் பொருட்களை வழங்கியது. (ஏற்கனவே பண்டித் ரவிசங்கர் இலங்கை தமிழர் முகாமுக்கு சென்று வந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.)

ஒரு ஆன்மீகவாதியால் முடிந்தது ஏன் தம்மை தமிழினக்காவலர் என்று சொல்லிக் கொள்பவர்களால் இயலாமல் போனது?

தமிழ் நாட்டில் இருந்து ஏன் பெரிய தலைவர்கள் யாரும் தமிழர் முகாம்களை பார்வையிட செல்ல வில்லை?

ஏதோ உதவிப் பொருட்கள் செல்லும் கப்பலை மாற்றுவதுடன் மட்டும் பொறுப்பு தீர்ந்து விடுமா?

தமிழ் நாட்டு அரசியல்வாதிகள் ஒரு பொதுக் குழுவை அமைத்து அதை ஏன் இலங்கை தமிழர் வாழும் பகுதிக்கு அனுப்பக் கூடாது?

அப்போதுதானே அங்குள்ள உண்மையான நிலை அனைவருக்கும் புரிய வரும்?

இலங்கை அரசு நம்மில் பலருக்கு பிடிக்காத அரசாக இருந்தாலும் கூட (தமிழ் நாடு அளவில்) அதனுடன் தொடர்புகளை ஏற்படுத்திக் கொண்டால் மட்டுமே அதன் மீது கொஞ்சநஞ்ச நிர்பந்தமாவது கொடுக்க முடியும் என்பது ஏன் மறந்து போனது?

அந்த நிர்பந்தங்கள் எஞ்சி இருக்கும் தமிழ் சகோதரர்களுக்காவது ஒரு நல்ல வாழ்வை ஏற்படுத்திக் கொடுக்க உதவும் அல்லவா?

இது போன்ற விஷயங்களை ஊடகங்கள் எடுத்துக் கொண்டு விவாதித்தால் மட்டுமே, நாட்டை ஆளுபவர்களுக்கும் சமூகப் பொறுப்பில் உள்ளவர்களுக்கும் (மக்களிடையே பொது கருத்து உருவாகுவதன் மூலம்) நிர்பந்தங்களை உருவாக்க முடியும்.

ஊடகங்கள் வணிக நோக்கத்தில் செயல்படுவதில் தவறில்லை. அதே சமயம் உணர்வு பூர்வமான பிரச்சினைகளை மட்டுமே முன்னிறுத்தி, மக்களின் கவனத்தை முக்கிய பிரச்சினைகளில் இருந்து திசை திருப்பவது ஜனநாயகத்திற்கும் நாட்டிற்கும் செய்யும் துரோகமாகவே அமையும்.

நன்றி.