இந்தியப் பொதுத் தேர்தல்கள் - சில சுவாரஸ்ய தகவல்கள்

இந்திய வரலாற்றில் 1989 தேர்தல்கள் மிகப் பெரிய திருப்பத்தை ஏற்படுத்தின. ஒரு கட்சி ஆதிக்கம் முடிவுக்கு கொண்டு வரப் பட்டதுடன், இந்தியாவிற்கு மிகவும் புதியதான (1977 ஜனதா அரசு சற்றே வேறுபட்டது) ஒரு கூட்டணி ஆட்சி முறை அறிமுகப் படுத்தப் பட்டதுடன், அந்த முறை தொடர வலுவான அச்சாரமும் போடப்பட்டது. அன்று முதல் இன்று வரை அரசியலில் ஏராளமான மாற்றங்கள் ஏற்பட்டிருந்தாலும் தொடருகின்ற சில பொதுவான விஷயங்கள் நம்மை ஆச்சரியப் படுத்துகின்றன.

ஒரு கட்சி அல்லது ஒரு குடும்ப ஆட்சி என்றிருந்த நிலையிலிருந்து முற்றிலும் விலகி, இந்தியா ஒரு புதிய ஜனநாயக பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறது என்பதை வெளிக்காட்டும் சில சுவாரஸ்யங்கள் இங்கே.

1989 க்கு பிறகு நடைபெற்ற தேர்தல்களில் எந்த ஒரு கட்சிக்கும் தனிப் பெரும்பான்மை கிடைக்க வில்லை. 1991 காங்கிரஸ் அரசு தவிர அனைத்து அரசாங்கங்களும் பல கட்சிகளின் கூட்டணி அரசாங்கமாகவே அமைந்தன. 1991 தேர்தலில் கூட தேர்தலில் மெஜாரிடி பெற முடியாத காங்கிரஸ் மற்ற கட்சிகளில் இருந்து வெளியேறியவர்களின் துணையுடன் பின்னர் பெரும்பான்மையை ஏற்படுத்திக் கொண்டது என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. 1996 இல் பிஜேபி தனி ஆட்சி முயற்சி உடனடி தோல்வி கண்டது.

1991 க்கு பிறகு நடைபெற்றுள்ள அனைத்து தேர்தல்களிலும் மாநில/ பிராந்திய விவகாரங்களே அதிக முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளன. அதே போல மாநில கட்சிகளின் பலம் தேசிய அளவில் மிகுந்துள்ளது. முக்கியமாக இரண்டு மூன்று தொகிதிகளைப் பெறும் கட்சிகள் கூட பெரிய அளவில் பேரங்கள் பேச துவங்கி விட்டன. "மாநிலத்தில் நாங்கள் மத்தியில் நீங்கள்" என்ற உடன்பாடு மாறிப் போய், மாநிலத்தில் நாங்கள் மத்தியில் நாம்" என்ற வகையிலான புதிய உடன்பாடுகள் ஏற்பட துவங்கி விட்டன. தேசிய கட்சிகளின் பலம் மங்கி மாநில கட்சிகளுக்கு பல வகையிலும் ஒத்துப் போக வேண்டிய கட்டாயங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. பல சமயங்களில் தனக்கு கீழே பணியாற்ற வேண்டிய அமைச்சர்களை தேர்ந்தெடுக்கும் அதிகாரம் கூட பிரதமருக்கு வழங்கப் படவில்லை.

1989 க்கு பிறகு எந்த ஒரு தேர்தலிலும் பிரதமராக முன்னிறுத்தப் பட்டவரின் கட்சி அல்லது கூட்டணிக்கு தனிப் பெரும்பான்மை கிடைக்க வில்லை. பிரதமர் வேட்பாளராக களம் கண்டு பிரதமரான 1998 தேர்தலில் வாஜ்பாயீ கூட அவரது தலைமையை வெளியில் இருந்து ஆதரித்த தெலுங்கு தேசத்தின் துணையுடனேயே முழுப் பெரும்பான்மையை அடைய முடிந்தது என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.

வாஜ்பாயி அவர்கள் தவிர, மற்ற அனைத்து பிரதமர்களும் தேர்தலுக்கு பின்னரே முடிவு செய்யப் பட்டனர். பல தருணங்களில் மக்களுக்கு, தேர்தலுக்கு பிறகான பிரதமர் தேர்வு மிகப் பெரிய ஆச்சரியத்தையே அளித்து. மேலும், அவர்கள் சொந்த கட்சி/ கூட்டணியிலேயே இரண்டாவது மூன்றாவது சாய்ஸ் ஆக இருந்தது குறிப்பிடத் தக்கது. உதாரணமாக, தேவ கௌட, மன்மோகன் சிங் போன்றவர்கள் பிரதமர் ஆவார்கள் என்று அவர்களே கூட எதிர்பார்த்திருக்க மாட்டார்கள்.

1989, 1996 தேர்தல்கள் (மூன்றாவது அணி ஆட்சி) தவிர அனைத்து தேர்தல்களிலும், பெரிய இரண்டு கட்சிகளில் எந்த கட்சிக்கு அதிக உறுப்பினர்கள் கிடைத்தனரோ, அந்த கட்சியின் தலைமையிலேயே ஆட்சிகள் அமைக்கப் பட்டுள்ளன.

1999 தேர்தல் தவிர அனைத்து தேர்தல்களிலும் ஆளும் கட்சி/ கூட்டணி தோல்வியைத் தழுவின.

விடுதலை பெற்றதிலிருந்து 1989 வரை (இடையில் சிறிது காலம் தவிர்த்து) ஆட்சியில் இருந்து வந்த நேரு-காந்தி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த யாரும் 1989 தேர்தலுக்குப் பின்னர் பிரதமர் பதவிக்கு வர வில்லை என்பதும் குறிப்பிடத் தக்கது.

எப்போதெல்லாம் மூன்றாம் அணி பதவிக்கு வந்ததோ அப்போதெல்லாம் நம்மால் இரண்டு பிரதமர்களைப் பார்க்க முடிந்தது.

இந்த தேர்தலுக்கு வருவோம்.

இந்த தேர்தலில் குறைந்தது 10 பேருக்கு பிரதமர் பதவியை அடைய வாய்ப்புக்கள் உள்ளன. ஒரு மாநிலத்தை மட்டுமே சார்ந்த கட்சித் தலைவர்கள் கூட பிரதமர் கனவில் மிதக்கிறார்கள்.

இந்தத் தேர்தலில் போட்டியிடும் (கிட்டத்தட்ட) அனைத்துக் கட்சிகளும் 1991 க்கு பிறகு ஏதேனும் ஒரு அரசாங்கத்தில் பங்கெடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அல்லது ஏதேனும் ஒரு அரசாங்கத்தில் முழு செல்வாக்கு கொண்டு இருந்திருக்கின்றன. பதவி மற்றும் செல்வாக்கை உபயோகித்துக் கொண்டு பல காரியங்களை சாதித்திருக்கின்றன. பதவிக்காகவும் செல்வாக்குக்காகவும் கூசாமல் கூட்டணி மாறி வந்துள்ளன.

இந்த தேர்தலில், கிட்டத்தட்ட ஐந்நூறு தொகுதிகள் சீரமைக்கப் பட்டவையாக உள்ளன. இந்த சீரமைப்புக்கள் பல "வாக்கு வங்கிக் கணக்குகளை" புரட்டிப் போடக் கூடும் எனக் கருதப் படுகிறது. இது பல வேட்பாளர்களின் வயிற்றில் புளியை கரைத்துள்ளது. ஏறத்தாழ 10 கோடி புதிய வாக்காளர்களுக்கு வோட்டுரிமை இந்த தேர்தலில் புதிதாக கிடைக்க இருக்கிறது.

முந்தைய தேர்தல்கள் போல அல்லாமல் இந்த தேர்தலில் தொகுதி உடன்பாடுகள் மிகவும் குறைவாக உள்ளன. பல கட்சிகளும் தமது சொந்த பலத்தை சோதித்து பார்த்து விடும் முனைப்பில் உள்ளன. இரண்டு மூன்று தொகுதி கூட பேரம் பேசும் வலிமையை தருவதால், இந்த துணிச்சலான முயற்சி என்று நினைக்கிறேன்.

இதுவரை இலவசங்களை அள்ளி வீசுவது மாநில கட்சிகளின் பாணியாக மட்டுமே இருந்து வந்திருக்க , இந்த முறை தேசிய கட்சிகளும் பல்வேறு இலவசங்களை அறிவித்துள்ளன,

இந்த தேர்தலிலும் எந்த ஒரு தனிக் கட்சிக்கும் அல்லது கூட்டணிக்கும் தனி மெஜாரிடி கிடைக்கும் என்று தோன்ற வில்லை. தேர்தலுக்கு பின்னர் எந்த கட்சி எந்த கட்சியுடன் வேண்டுமானாலும் கூட்டணி அமைக்கலாம் என்ற நிலைதான் இந்த தேர்தலிலும் உள்ளது.

உலக அதிசயங்களில் ஒன்றாக இடம் பிடிக்க வல்ல நமது இந்தியப் பொதுத் தேர்தல்களில் சுவாரஸ்யத்திற்கும் என்றும் பஞ்சமில்லை. சுவாரஸ்யங்களை கண்டு ரசிக்கும் அதே வேளையில் வாக்களிக்கும் கடமையை மறந்து விட வேண்டாம்.

நன்றி.