தொடரும் கிரிக்கெட் வெற்றிகள் - இந்திய அணியின் மாற்றத்திற்கு காரணம் என்ன?

உலகின் கடைசி அரணாக கருதப் பட்ட நியூசிலாந்தில் இந்திய கிரிக்கெட் அணி இப்போது வெற்றிக் கொடி நாட்டி உள்ளது. 'உள்ளூரில் புலி வெளியூரில் எலி' என்றே ஒரு காலத்தில் கருதப் பட்டு வந்த இந்திய அணி , இந்த வெற்றியுடன் சேர்த்து, கடந்த எட்டு ஆண்டுகளில், கிரிக்கெட் விளையாடும் அனைத்து அந்நிய நாடுகளிலும் இந்திய அணி வெற்றிக் கனியை ருசித்துள்ளது என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. முன்பெல்லாம் வெற்றிகளை விட தோல்விகளையே அதிகம் சந்தித்து வந்த இந்திய அணி, இப்போது உலகின் தலை சிறந்த மூன்று அணிகளில் ஒன்றாக கருதப் படுகிறது.

எப்படி இந்த மாற்றம் நிகழ்ந்தது? காரணங்கள் என்ன? ஒரு சிறிய அலசல் இங்கே.

1990 களில் இந்திய அணியின் கேப்டன் ஆக இருந்த அசாருதின் சூதாட்ட புகார்களில் சிக்கி அணியை விட்டு விலக்கப் பட்ட நேரம் அது. கிரிக்கெட் ஜீனியஸ் ஆக கருதப் பட்ட டெண்டுல்கர் கேப்டன் பதவியில் சாதிப்பார் என்ற கணிப்பு விரைவிலேயே பொய்யாகி, இந்திய அணி தனது சொந்த மண்ணிலேயே தென் ஆப்ரிக்க அணியிடம் மண்ணை கவ்வி மக்கள் மதிப்பை கிட்டத் தட்ட முழுமையாக இழந்திருந்த நேரம் அது.

அதன் பின்னர் இந்தியா வந்த ஆஸ்திரேலியா அணியிடம் முதல் டெஸ்டை மூன்று நாட்களில் தோற்றுப் போன சோகம் தீருவதற்குள், இரண்டாவது டெஸ்டில் பாலோ ஆன் வேறு இந்தியாவை வாட்டி எடுத்தது. ஒரு இந்திய வீரரால் தோல்வியில் இருந்து அணியை மீட்டெடுப்பதுடன், வெற்றிப் பாதைக்கும் அழைத்துச் செல்ல முடியும் என்று அன்று நிரூபித்தவர் விவிஎஸ் லக்ஷ்மன். அந்த மாட்சில், அவரடித்த 281 ரன்கள் இந்திய அணி வீரர்களுக்கு ஒரு புதிய மனத் தெம்பைக் கொடுத்தது.

இந்திய கிரிக்கெட் வரலாற்றில், 1990 களின் கதாநாயகனாக டெண்டுல்கர் இருந்தாலும், இந்திய அணியின் வெற்றிப் பாதைக்கு முதன் முதலில் வித்திட்டவர் விவிஎஸ் லக்ஷ்மன் என்றால் மிகையாகாது.

இரண்டாவது முக்கிய காரணம் கேப்டன் சவுரவ் கங்குலி. பொதுவாகவே (முக்கியமாக வெளிநாடுகளில்) தடுப்பு ஆட்டத்திற்கே பெயர் பெற்ற இந்திய அணியின் முதல் ஆக்ரோஷமான கேப்டன் ஆக கருதப் பட்டவர் கங்குலி. அன்றைய காலகட்டத்தில் ஆஸ்திரேலியா அணியை வெல்வதே கடினம் என்று பலரும் எண்ணியிருக்க அவர்களது சொந்த மண்ணிலேயே அவர்கள் பாணியிலேயே ஆக்ரோஷமாக விளையாடி அவர்களை மண்ணைக் கவ்வ வைத்தவர் அவர். கடைசி போட்டியில் ஸ்டீவ் வாவ் ஆட்டம் மற்றும் அம்பயர்களின் சில தவறான முடிவுகள், இந்தியாவின் மிகப் பெரிய கனவான "ஆஸ்திரேலியா மண்ணில் டெஸ்ட் தொடர் வெற்றி"யை தட்டிப் பறித்தாலும், அந்த தொடர் இந்தியர்களுக்கு ஒரு மிகப் பெரிய தன்னம்பிக்கையை அளித்தது.

கங்குலியின் மற்றுமொரு முக்கிய சாதனை, 'தனியாக உலகின் சிறந்த வீரர்கள் ஆனால் குழுவாக மிக மோசமான அணி' என கருதப் பட்ட, "சிறு அணிக்குள் பற்பல கோஷ்டிகளாக" சிதறிக் கிடந்த இந்திய அணியில் ஒரு குழு மனப்பான்மையை கொண்டு வந்தது. (இந்த குழு மனபான்மையை தொடர்ந்து தக்க வைத்துக் கொண்டுள்ள டோனியும் பாராட்டுக்குரியவரே). மேலும் கங்குலி, இளைய தலைமுறையினரை பெரிதும் ஊக்குவித்து பல இளம் வீரர்கள் ஜொலிக்கவும் முக்கிய காரணமாகவும் இருந்தார். தேர்வுக் குழுவின் ஆதிக்கத்தை சற்று குறைத்து கேப்டன் சொல்லுக்கு தனி மரியாதை தேடியும் தந்தார். இந்திய கேப்டன் என்றால் சவுரவ் என்றே ஞாபகம் வருமளவுக்கான அவருடைய இந்த சாதனைகளே இன்றைய இந்திய அணியின் வெற்றிகளுக்கு முக்கிய ஆதாரமாக உள்ளன என்றால் மிகையாகாது.

அடுத்த காரணமாக, உலக அளவில் ஏற்பட்ட சில மாற்றங்களை சொல்லலாம். முந்தைய தலைமுறையைப் போல நடுநடுங்க வைக்கும் சிறந்த வேகப் பந்து வீச்சாளர்கள் இப்போதெல்லாம் உருவாவதில்லை. இந்த தலைமுறையில் கூட, சிறந்த வேகப் பந்து வீச்சாளர்களான மக் கிராத் போன்றவர்கள் ஓய்வு பெற்று விட்டனர்.

மேலும், இப்போதெல்லாம் உலக அளவில் மட்டையாளர்களே அதிகப் புகழ் பெற்று வருகின்றனர். இதனால், உலக நாடுகளில் இப்போதெல்லாம் மட்டையாளர்களுக்கு சாதகமான ஆடு தளங்களே பெரும்பாலும் உருவாக்கப் படுகின்றன. இது இந்திய மட்டையாளர்களுக்கு சாதகமான ஒன்றாக அமைந்து விட்டதுடன் வெளிநாடுகளிலும் இந்திய அணி சம வலிமையுடன் திகழ உதவுகிறது. இந்த நியூசீலாந்து தொடர் போல, எப்போதுமே மட்டையாளர்களுக்கு சாதகமான ஆடுதளங்கள் தயாரிக்கப் பட்டதில்லை என்று கூறப்படுவது குறிப்பிடத் தக்கது.

இந்தியா கூட முன்பு போல சுழற் பந்து வீச்சாளர்களின் அணியாக மட்டுமே அறியப் படுவதில்லை. இந்தியாவாலும் இப்போதெல்லாம் மிகச் சிறந்த வேகப் பந்து வீச்சாளர்கள் உருவாகி வருகின்றனர். ஒரு மாட்சை டிரா செய்ய மட்டையாளர்கள் முக்கியம். ஆனால் வெற்றி பெற பந்து வீச்சாளர்களே முக்கியம் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. முன்னர் இருந்த ஸ்ரீநாத், பிரசாத் போன்றவர்கள் அதிக பட்சம் எதிர் அணியினரை சற்று பயமுறுத்தவே செய்திருக்க ஜாகிர் கான், இஷாந்த் ஷர்மா, பாலாஜி, இர்பான் பதான் போன்ற புதிய பந்து வீச்சாளர்கள் பெருமளவில் விக்கெட்டுகளை சாய்த்து இந்தியாவுக்கு வெளிநாடுகளில் வெற்றியை தேடித் தந்துள்ளனர். வெளிநாடுகளில் கூட இந்தியா முழுக்க முழுக்க சுழற் பந்து வீச்சாளர்களையே நம்பியிருந்த காலம் மலையேறிப் போய், இப்போதெல்லாம் வெளிநாட்டு அணிகளே, நமக்கெதிராக அதிக சுழற் பந்து வீச்சாளர்களை களம் இறக்குவதை பார்க்க முடிகிறது.

அடுத்த முக்கிய காரணம், உலக அளவில் மிகச் சிறந்த மட்டையாளர்கள் இந்திய அணியில் இருப்பது. முன்னொரு காலத்தில் கடைசி அரை நாள் மட்டும் மட்டை பிடித்தால் போதும், தோல்வியைத் தவிர்க்கலாம் என்ற நிலை இருந்தாலும், அடம் பிடித்து விடாமல் தோற்ற காலம் போய், அந்நிய மண்ணில் இரண்டரை நாட்கள் தொடர்ந்து மட்டை பிடித்து தோல்வியை தவிர்க்கும் அளவுக்கு நம்பிக்கை இப்போதைய அணியில் உருவாகி உள்ளது.

நம் வீரர்களில், சேவாக் சில மணி நேரம் ஆடுகளத்தில் இருந்தாலே மாற்று அணியினரின் வயிற்றில் புளியை கரைத்து விடுவார். காம்பிர் இந்தியாவிற்கு கிடைத்த ஒரு புதிய நட்சத்திரம். நிலைமைக்கு தகுந்தாற் போல இவர் விளையாடுவது பாராட்டத் தக்கது. டெண்டுல்கர் வயது ஏறினாலும் காரம் குறைய வில்லை. திராவிட் வெளிநாடுகளில் இந்திய அணிக்கு தொடர்ந்து ஒரு பெரிய பலமாக இருப்பவர். விவிஎஸ் லக்ஷ்மன் பற்றி சொல்லவே வேண்டாம். இந்திய பேட்டிங் வரிசையில் ஒரு ஆச்சரிய வரவு டோனி. அவர் பேட்டிங் ஸ்டைல் வித்தியாசமாக இருந்தாலும் ஆட்டத்திற்கு ஆட்டம் சோடை போகாமல் ரன்களை குவிப்பது பாராட்டத் தக்கது.

தற்போதைய இந்திய அணியை எந்த அளவிலும் குறைத்து மதிப்பிட முடியாது என்றாலும், நாற்பத்து ஒரு ஆண்டுகளாக நியூசீலாந்து மண்ணில் தொடர்ந்து தோற்றுக் கொண்டே வந்ததாலேயே இப்போதைய வெற்றி நமக்கு பெரிதாக தெரிகிறது என்பதையும் நாம் மறந்து விடக் கூடாது. இது போன்ற வெற்றி நாற்பத்து ஒரு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை மட்டுமே வரும் என்றால் இந்த வெற்றியில் பெருமைப் பட ஒன்றுமே இல்லை என்பதையும் மனதில் கொள்ள வேண்டும். எனவே, இந்திய அணி தொடர்ந்து பல வெற்றிகள் பெற்றாலேதான் அவர்களை உலகத்தின் சிறந்த அணிகளுள் ஒன்றாக கருதவும் இந்த அணியைப் பற்றி பெருமை கொள்ளவும் முடியும்.

இப்போதைய இந்திய அணியில் பாராட்டத் தக்க விஷயங்கள் பல இருந்தாலும், உலக தர வரிசையில் தொடர்ந்து சிறந்த இடம் வகிக்க இந்திய அணி கவனிக்க வேண்டிய விஷயங்கள் சில உள்ளன. டெண்டுல்கர், டிராவிட் போன்றவர்கள் இன்னும் சில வருடங்களில் ஓய்வு பெற்று விடுவார்கள். அவர்களுக்கு பின்னர் நல்ல மட்டையாளர்களை இப்போதே உருவாக்க வேண்டும். யுவராஜ் போன்றவர்கள் சமயத்தில் சிறப்பாக விளையாடினாலும் காம்பிர் போன்று தொடர்ந்து சிறப்பாக விளையாடுபவர்களே அணியின் அவசிய மற்றும் உடனடித் தேவை. அடுத்த படியாக, அணியின் பீல்டிங் மற்றும் உடல் தகுதி சற்று தரம் தாழ்ந்ததாகவே உள்ளது. இதையும் சரி செய்ய வேண்டியது அவசியம்.

விளையாட்டை விளையாட்டாக மட்டுமே பார்க்காமல், விளையாட்டு வீரர்களை தனிப் பட்ட முறையில் ஹீரோக்களாக ஆக்கி, அவர்களுக்கு ஒருவித நிர்பந்தத்தை அல்லது மயக்கத்தை ஏற்படுத்தாமல் அவர்களை தொடர்ந்து விளையாட்டிலேயே கவனம் செலுத்த அனுமதிப்பது நம் போன்றவர்களின் கடமையாகும்.

தனித் தனியாக சாதிப்பதை விட ஒரு குழுவாக சாதிப்பதிலேயே மேன்மையும் பெருமையும் அடங்கியிருக்கிறது என்பதை அனைத்து இந்தியரும் புரிந்து கொண்டு, இன்று இந்திய கிரிக்கெட் அணி பெற்ற வெற்றியை ஒரு நாடாகவும் ஒற்றுமையாக நின்று அடைய முடிந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்?

நன்றி.